Drugi przykład kompletnie obliczonej kratownicy. Do jej obliczenia zostały użyte dwie metody analityczne. Kratownica złożona jest z wielu węzłów oraz prętów, co czyni ją dobrym przykładem do samodzielnego rozwiązywania. Reakcje podporowe również zostały obliczone.

Schemat kratownicy.

Rozkładamy siłę pod kątem na składowe.

Obliczenia reakcji podporowych.

To były wszystkie cięcia, które mogliśmy wykonać do obliczania metodą Rittera.
Resztę prętów obliczamy metodą równoważenia węzłów.

Węzeł L:

P₁ = -7,07kN

∑X = 0
-P₀ + 7,07 = 0
P₀ = 7,07kN

Węzeł H:

∑X = 0
P₁₂ = 0

∑Y = 0
-P₁₀ + (-12,93) = 0
P₁₀ = -12,93kN

Węzeł E

∑Y = 0
-12,93 + 36,46 – 56,57*sin(45⁰) + P₁₇*sin(45⁰) = 0
sin(45⁰)*P₁₇ – 12,92 + 36,46 – 40 = 0
sin(45⁰)*P₁₇ = 16,46 /: sin(45⁰)
P₁₇ = 23,28kN

∑X = 0
30 + P₁₄ + 56,57*cos(45⁰) + 23,28*cos(45⁰)
P₁₄ + 30 + 40 +16,46 = 0
P₁₄ = -86,46kN

Węzeł I

∑X = 0
P₂ – (-10)*cos(45⁰) – 23,28*cos(45⁰) = 0
P₂ + 7,07 – 16,46 = 0
P₂ = 9,38kN

∑Y = 0
-P₁₃ + (-7,07) + (-10)*sin45 – 23,28*sin(45⁰) = 0
-P₁₃ – 7,07 – 7,07 – 16,46 = 0
P₁₃ = -30,6kN

Schemat kratownicy z zaznaczonymi wartościami osiowym poszczególnymi prętów.