Jesteśmy prawie na finiszu naszego pierwszego kursu Mechanika Ogólna. Tutaj zajmiemy się obliczaniem reakcji podporowych, ale również wyznaczeniem sił osiowych w prętach, nie wystarczy niestety policzyć jedynie reakcji podporowych, Wasi profesorowie będą wymagać również abyście obliczyli wartości sił w prętach. Z pojęciem sił osiowych możecie spotkać się pierwszy raz, dokładnie zapoznacie się z nim w kolejnym poradniku Wytrzymałość Materiałów.

W dużym skrócie polega to na wyznaczeniu sił wewnętrznych M – momenty, T – tnące i N – normalne jakie działają w danej konstrukcji. Nas aktualnie będą interesować te ostatnie, ponieważ z założenia wynika, że w kratownicy momenty i siły tnące wynoszą zero. Przed przystąpieniem do obliczeń, musi być dawka teorii.
Podczas obliczania wartości w prętach możemy wykorzystać dwie podstawowe metody obliczeniową oraz graficzną. Zajmijmy się metodami obliczeniowymi, tutaj następuje dalszy podział, w kratownicach do obliczenia sił przekrojowych będziemy używali następujących metod:

1. Metoda Rittera (przecięć)
2. Metoda równoważenia węzłów
3. Metoda równoważenia części kratownicy

Bardzo często podczas obliczania prętów kratownicy będziemy używali tych metod na zmianę. Musimy nauczyć się również rozpoznawać pręty zerowe, poniższe rysunki pokażą w jakich przypadkach występują pręty zerowe. Jest to bardzo przydatne, ponieważ mamy mniej liczenia.
Przypadki prętów zerowych:

Mamy trzy przypadki, które na prawdę warto zapamiętać!

1. dwa pręty, węzeł nieobciążony – oba pręty zerowe:
   
2. dwa pręty, węzeł obciążony siłą równoległą do jednego z prętów – drugi pręt zerowy
   
3. węzeł nieobciążony, trzy pręty, w tym 2 leżące na jednej prostej – trzeci pręt zerowy
   

Trzy łatwiutkie obrazeczki, a tak ułatwiają życie!
No dobrze zacznijmy naukę przez praktykę.
Mamy taką oto kratownicę.

Zobaczmy jak wyglądają reakcje podporowe.

1. Obliczenie reakcji podporowych.