Statyka ramy żelbetowej – Model obliczeniowy ramy
Spis treści
Poprzednie etapy przygotowania do wymiarowania ramy żelbetowej dostarczyły odpowiednią ilość danych do wykonania obliczeń statycznych. Statyka ramy żelbetowej pokaże na jakiś siły wewnętrzne należy zaprojektować rygiel i słup.
Model obliczeniowy
Model obliczeniowy ramy żelbetowej uwzględnia teoretyczne punkty podparcia rygli w osiach ścian oraz oczywiście na słupie w osi B. Modem obliczeniowy oraz schemat statyczny ramy wygląda następująco.
Statyka ramy żelbetowej
Przez rozpoczęciem obliczeń statyki musimy skorygować oddziaływania od ciężaru własnego rygla, gdyż dopiero w poprzednim poradniku przyjęliśmy jego wstępne wymiary rygla, jak i słupa. Po przeprowadzeniu wymiarowania, może okazać się że należy przekrój zwiększyć ze względów wytrzymałościowych lub zmniejszyć ze względów ekonomicznych. Słowem wyjaśnienia może być również tak, że wstępne wymiary są dobrze dobrane i tak je zostawimy.
Obciążenie stałe
\Delta g = 7,{\rm{ }}34 \times 7,{\rm{ }}49 = 54,{\rm{ }}98\frac{{kN}}{m}

Kombinacje obciążeń
Aby obliczenia statyczne dały jak najbardziej zbliżone do rzeczywistości oddziaływania, na które będziemy wymiarować ramę żelbetową musimy przyjąć kilka różnych kombinacji przyłożenia obciążeń do ramy. W naszym przypadku stworzymy trzy kombinacje. Oto one.
Powyższe siły zewnętrzne oraz kombinacje zostały wprowadzone do programu Soldis i otrzymaliśmy dwie obwiednie sił wewnętrznych, obwiednia momentów zginający oraz obwiednia sił tnących.
Obwiednia momentów zginających
Obwiednia sił tnących
Mamy wszytko czego nam potrzebna do właściwego rozpoczęcia wymiarowania zbrojenia oraz sprawdzenia wymiarów przekrojów rygli oraz słupa. Już w kolejnym materiale zaczniemy wyznaczać potrzebne zbrojenia w ryglu, ruszajmy!