Skręcanie w konstrukcjach żelbetowych

Skręcanie w konstrukcjach żelbetowych

Skręcanie w konstrukcjach żelbetowych – wstęp

Ze skręcaniem w konstrukcjach żelbetowych spotykamy się najczęściej przy analizie skrajnego pasma w stropach gęstożebrowych, przy obliczaniu belek obciążonych siłą na pewnym mimośrodzie e lub przy obliczanie belek zakrzywionych w planie.

Skręcanie elementów żelbetowych analizuje się jako pewną analogię do ścinania, mianowicie w jednym i w drugim przypadku punktem wyjściowym jest kratownica składająca się z krzyżulców betonowych i stalowych.

Guidelines and Rules for Detailing of Reinforcement in Concrete Structures (ANNELI DAHLGREN LOUISE SVENSSON)

Rozkład naprężeń w przekroju skręcanym pokazano na rysunku poniżej. Widzimy na nim, że największe naprężenia styczne występują w środku rozpiętości dłuższego boku, natomiast najmniejsze są w narożnikach i w środku przekroju, co wyjaśnia nam podejście normowe, które mówi, że przekrojem pracującym na skręcanie jest cienkościenny przekrój zamknięty o grubości ścianek {t_{ef,i}}.

{T_{Ed}} – obliczeniowy moment skręcający

{A_k} – pole powierzchni wnętrza figury utworzonej przez linie środkowe ścian (łącznie z pustą przestrzenią)

{t_{ef,i}} – oznacza efektywną grubość ściany