Ścinanie w elementach żelbetowych – przykład obliczeniowy
Ścinanie w elementach żelbetowych przykład obliczeniowy. Wymiarowanie zbrojenia na ścinanie. Przykład obliczeniowy zaprojektowania przekroju żelbetowego ze względu na siły ścinające.
Zaprojektować zbrojenie na ścinanie w belce swobodnie podpartej o przekroju prostokątnym o wymiarach b{\rm{ x }}h = 35{\rm{ x }}50{\rm{cm}}.
Otulinę przyjąć c = 35{\rm{mm}}.
Klasa betonu C25/30.
Stal strzemion przyjąć A-IIIN.
Zbrojenie podłużne przyjąć jako poprawnie zakotwienie 4 pręty \phi 14, a średnicę strzemion przyjąć jako \phi 10
Belka oparta jest na ścianie murowanej, a szerokość podparcia belki wynosi a = 20{\rm{cm}}.
Rozpiętość belki jest mierzona w osiach podpór. (Zbrojenie podłużne zostało przyjęte jako przykładowe).
- Wyznaczam obliczeniowe wartości parametrów materiałowych:
Beton C25/30
{f_{cd}} = \frac{{{f_{ck}}}}{{{\gamma _C}}} = \frac{{25}}{{1,4}} = 17,86{\rm{ [MPa]}}Stal
{f_{ywd}} = \frac{{{f_{ywk}}}}{{{\gamma _S}}} = \frac{{500}}{{1,15}} = 434,78{\rm{ MPa}}- Obliczam wysokość użyteczną przekroju belki:
- Obliczamy nośność na ścinanie {V_{Rd.c}}
{V_{Rd.c}} = \max \left\{ {\begin{matrix}{{}{}}{\left[ {0,1286 \cdot 1,668 \cdot {{\left( {100 \cdot 0,004 \cdot 25} \right)}^{\frac{1}{3}}} + 0,15 \cdot 0} \right] \cdot 350 \cdot 448}\\{\left( {0,377 + 0,15 \cdot 0} \right)350 \cdot 448}\end{matrix}} \right. = \max \left\{ {\begin{matrix}{{}{}}{72463,01}\\{59113,6}\end{matrix}} \right. = 72,46{\rm{ [kN]}}
Zgodnie z wytycznymi EC2 sprawdzając siłę poprzeczną możemy sprawdzić ja w odległości d od lica podpory. Siła tnąca wynosi wtedy:
{V_{Ed}}^d = {V_{Ed}} - \left( {\frac{a}{2} + d} \right) \cdot q = 175 - \left( {\frac{{0,2}}{2} + 0,448} \right) \cdot 70 = 136,64{\rm{ kN}}
Zaznaczmy na wykresie na jakim odcinku potrzebujemy zbrojenia na ścinanie, a gdzie takie zbrojenie nie jest wymagane:
Na odcinku 1,46m z lewej i prawej strony belki konieczne jest zaprojektowanie dodatkowego zbrojenia na ścinanie.
Kąt nachylenia krzyżulców betonowych przejęto jako \cot \theta = 1,0
Z reguły procedura doboru zbrojenia na ścinanie polega na wstępnym przyjęciu odpowiedniej średnicy i ilości cięć strzemienia, a następnie w toku obliczeń wyznaczenie rozstawu założonego pakietu strzemion. W tym celu zmodyfikujemy delikatnie nasze zależności, wyznaczając z nich rozstaw a za nośność przyjmując siłę poprzeczna:
s = \frac{{{A_{sw}}}}{{{V_{Ed}}^d}} \cdot z \cdot {f_{ywd}}
Przyjmujemy wstępnie strzemiona dwucięte o średnicy \phi 10
{A_{sw}} = 2 \cdot \frac{{\pi \cdot {{10}^2}}}{4} = 157,08{\rm{ m}}{{\rm{m}}^2}
Ramię działania sił wewnętrznych obliczamy zgodnie z punktem 6.2.3(1)
z = 0,9 \cdot d = 0,9 \cdot 448 = 403,2{\rm{ mm}}
Wymagany rozstaw strzemion wynosi:
Warunek spełniony.
Belkę należy zazbroić strzemionami dwuciętymi \phi 10 na odcinku 1,46{\rm{ m}}, licząc od osi podpory, w rozstawie co 20cm, a na pozostałej długości w rozstawie co 30cm.
Rysunek z rozłożonymi strzemionami:
Mega wytlumaczone! Propsy!
Dziękujemy 🙂