Układ sił, których linie działania przecinają się w jednym punkcie nazywamy zbieżnym układem sił. Układ taki może występować na płaszczyźnie (płaski układ sił), jak i w przestrzeni (przestrzenny układ sił).

Przestrzenny układ sił zbieżnych

Poprzedni materiał rozpatrywał płaski układ sił zbieżnych, w tym przypadku wprowadzamy trzeci wymiar i przechodzimy z układu płaskiego do przestrzennego. Przykładowy układ sił zbieżnych w przestrzeni może wyglądać następująco.

Również jak w poprzednim materiale płaskich układów, tak i w przestrzeni jesteśmy w stanie zastąpić nieskończenie wiele pojedynczych sił jedną siła wypadkową, która będzie przyłożona w tym samym punkcie i równa sumie geometrycznej tych sił.

Geometryczny sposób wyznaczenia wypadkowej

Mamy układ trzech sił zbieżnych (P₁, P₂, P₃) przyłożonych w tym samym punkcie zero, które nie leżą w jednej płaszczyźnie. Rysując na podstawie tych trzech wektorów sił równoległościan i wykorzystując regułę równoległościanu możemy bez problemu znaleźć wypadkową tych sił.

Stosując zasadę równoległoboku jesteśmy w stanie znaleźć kolejno, dla nieskończenie wielu sił ich wypadkowe, ale niestety nie jest to najwygodniejszy sposób jeśli nasz układ składa się z kilkunastu sił. Zobaczmy jednak na przykładzie jak to działa. Najpierw wyznaczamy wypadkową sił P₂ i P₃.