Kotwienie prętów zbrojeniowych
Kotwienie prętów zbrojeniowych. Zakotwienie prętów w elemencie powinno zapewniać przekazanie sił ze zbrojenia na beton poprzez siły przyczepności. Podstawowa długość zakotwienia obliczana jest zgodnie ze wzorem 8.3:
gdzie:
– średnica kotwionego pręta,
– obliczeniowe naprężenie w rozpatrywanym pręcie, (proste i bezpieczne jest przyjęcie
)
– naprężenie przyczepności obliczone zgodnie z 8.4.2 PN-EN 1992
Obliczona w ten sposób długość zakotwienia mierzona jest w osi pręta. W celu zakotwienia można stosować zarówno pręty proste jak i pręty zagięte, haki oraz pętle (rysunek poniżej).
Równoważna długość zakotwienia, o której wspomina norma może zostać obliczona z zależności:
, gdzie
– stosujemy przy użyciu standardowych zagięć, haków i pętli, natomiast
– przy zastosowaniu spawanych prętów poprzecznych.
Obliczeniową długość zakotwienia obliczamy wg wzoru 8.4:
,
gdzie współczynniki zależne są od kształtu pręta, otulenia betonem, ograniczenia odkształceń przez zbrojenie poprzeczne oraz ograniczenie odkształceń spowodowane przez nacisk poprzeczny. Wartości współczynników znajdują się w tablicy 8.2.
Norma PN-EN 1992 wspomina również o warunkach zakotwienia dla strzemion oraz zbrojenia na ścinanie w rozdziale 8.5. Na rysunku poniżej zamieszczono wymagania dotyczące długości zakotwienia:
