Konstruowanie zbrojenia

Konstruowanie zbrojenia w konstrukcjach żelbetowych. W normie został zawarty cały rozdział ósmy na temat zasad konstruowania zbrojenia. W niniejszym poradniku omówimy podstawy konstruowania zbrojenia.

Rozstaw zbrojenia

W trakcie prowadzeni obliczeń konstrukcyjnych dobieramy m.in. średnicę i rozstaw prętów. Maksymalny rozstaw jest określamy w rozdziale 9 w regułach szczególnych co omówimy w jednym z przyszłych poradników, natomiast minimalny rozstaw prętów jest określany z uwagi na możliwość właściwego ułożenia i zagęszczenia betonu.  I tak obostrzeniom poddany jest rozstaw prętów w świetle (w kierunku pionowym i poziomym), który nie powinien być mniejszy od maksymalnej średnicy pręta; powinien być większy o 5 milimetrów od maksymalnego wymiaru ziaren kruszywa i od 20mm. Ponadto pręty umieszczone w kilku warstwach powinny leżeć w jednym pionie, ale jeśli nie jest to możliwe odstępy między prętami w warstwach powinny zapewniać dostęp wibratorów (średnice buławy mają ok.30-50mm), aby odpowiednio zagęścić mieszankę betonową.

Zagięcia prętów

Ze względu na możliwość zniszczenia prętów na skutek wyginania oraz zniszczenia betonu na skutek zmiażdżenia wewnątrz zagięcia, norma podaje warunki, które należy spełnić, aby uniknąć uszkodzeń stali i betonu.

a) Sprawdzenie z uwagi na uszkodzenie zbrojenia

Eurokod podaje minimalne wewnętrzne średnice zagięcia (średnice trzpienia do gięcia) w Tablicy 8.1N.

b) Sprawdzenie ze względu na zniszczenie betonu

Zgodnie z p.8.3.(3):

„Jeżeli:

        – zakotwienie pręta nie wymaga długości większej niż  poza końcem zagięcia

        – pręt nie leży przy krawędzi (płaszczyzna zagięcia nie leży blisko powierzchni betonu), a wewnątrz zagięcia występuje pręt poprzeczny o średnicy nie mniejszej niż

        – średnica zagięcia jest równa co najmniej zalecanej w Tablicy 8.1N,  to średnica wewnętrznego zagięcia nie wymaga sprawdzenia ze względu na zniszczenie betonu.

W innych przypadkach wewnętrzną średnicę zagięcia  należy zwiększyć tak, żeby spełnić nierówność (8.1)

w której:

 – jest siłą rozciągającą w stanie granicznym nośności w pręcie lub wiązce prętów na początku zagięcia,

 – jest dla rozpatrywanego pręta (lub wiązki prętów) połową odległości między osiami prętów (lub wiązek prętów) odmierzanej prostopadle do płaszczyzny zagięcia; dla pręta (lub wiązki prętów) bezpośrednio sąsiadującego z powierzchnią elementu należy przyjmować  równe grubości otulenia plus ”

Kotwienie prętów zbrojeniowych

Zbrojenie poprzeczne w strefie zakładu

Nie jest konieczne dodatkowe zbrojenie poprzeczne w strefie zakładu o ile średnica prętów łączonych jest większa niż 20 mm lub w każdym przekroju udział prętów łączonych na zakład jest mniejszy niż 25%.  W przypadku niespełnienia powyższych warunków należy zastosować zbrojenie poprzecznego, którego pole przekroju  nie powinno być mniejsze od pola przekroju pojedynczego pręta łączonego na zakład. Na rysunku poniżej zilustrowano rozkład prętów zbrojenia poprzecznego w przypadku zakładu prętów ściskanych i rozciąganych.